Elke vogel zingt zoals hij gebekt is. Dat zegt het spreekwoord. Daarmee bedoelen we dan dat ieder zich uitlaat op een manier die past bij zijn aard en opvattingen. Afgelopen woensdag (5 februari 2014) heb ik daar even van kunnen genieten. Rond het middaguur kwetterden twee koolmeesjes dat het een lieve lust was. De een in een struik pal voor de ingang van mijn kantoor. De ander zat iets verder weg. Je hoort ze prachtig op elkaar reageren.
Elke vogel zingt zoals hij gebekt is. Onze manier van spreken, ons gedrag, vertelt wie wij zijn. Maar dat wil niet zeggen dat wij elkaar direct goed begrijpen. Net als de koolmeesjes kwetteren wij mensen ook vaak tegen elkaar in. We willen dat de ander ons hoort. Daarom praten we. Maar luistert de ander? Luister jij?
De koolmeesjes kwetteren zoals sommige mensen spreken in een dubbele monoloog. Ik merk in de trainingen die ik geef dat er vaak vanuit een eigen standpunt met elkaar wordt gesproken. De drang om de ander te overtuigen wint het dan van de wil om de ander te begrijpen. In zulke gesprekken kom je niet dichter bij elkaar.
Hoe doorbreek je dit? Probeer dit eens: luister naar de ander. Luister, met een open houding. Stel vragen, probeer je gesprekspartner te begrijpen. Dit vraagt oefening en volharding. Maar levert uiteindelijk op dat jij de ander begrijpt. Met de kennis in je hoofd, voer jij het gesprek. Ik ben er van overtuigd dat dit in bijna alle gevallen een beter gesprek oplevert. Natuurlijk, sommige mensen kunnen niet anders dan kwetteren. Maar dat geldt uiteraard niet voor jou!
Laat wat van u horen